Oglądając film Titanic w reżyserii Jamesa Camerona zwróciłam uwagę na biżuterię kobiet w tym filmie. Ponieważ bardzo mi się podobała, postanowiłam coś na temat znaleźć w Internecie. Na stronie kare.pl znalazłam opis jak wyglądało to na początku XX wieku i przytaczam go w całości.
Początek dwudziestego wieku to wiele wynalazków i odkryć które zmieniły codzienne życie. Wymyślono pierwsze latające maszyny, policja zaczęła stosować odciski palców, pojawił się plastik i zrozumiano na czym polega działanie witamin. W tym czasie Anglia była krajem dominującym i narzucającym swoje panowanie w wielu dziedzinach życia niemal całemu światu.
Elity przeżywały okres nieustającej prosperity, rozwinęły się nowe metody produkcji biżuterii. Platyna, perły i diamenty z Afryki Południowej były łączone w ekstrawaganckie zestawienia demonstrujące rangę i dobrobyt właścicieli. Obfite kształty i wzory symbolizowały pozycje społeczną uprzywilejowanej klasy. Była to jednocześnie epoka pojawienia się elektryczności, która zniszczyła romantyczny obraz świata oświetlonego świeczkami i lampami gazowymi.
Zaistniała potrzeba rozświetlenia wizerunku, co uczyniono za pomocą jedwabiu, satyny i pastelowych kolorów zdobiących otoczenie. Wtedy właśnie wymyślono nową modę także w biżuterii, aby odzwierciedlić dobrobyt, status i luksusowe życie społecznej elity. Louis Cartier stworzył tzw. Garland design, wprowadzając idee z przemysłu, sztuki i architektury, nie wspominając dorobku Indian, Chińczyków i kultury arabskiej. Wkrotce Tiffany, Faberge, Bourcheron, Chaumet i Lacloche przejęli ten trend i wprowadzili wzornictwo ze starożytnej Grecji, Rzymu, francuskiego Baroku i Rokoko, a także epoki napoleońskiej. Rolki, pióra, girlandy liści i kwiatów, krawaty, wieńce laurowe i klasyczne greckie wzory, zostały na nowo odtworzone zgodnie z obowiązującą modą. Popularność zyskuje platyna, jest wytrzymała, czysta i jasna, może być dowolnie kształtowana i grawerowana, używana jako tło dla kolorowych kamieni i diamentów i wręcz stworzona do połączenia z delikatnymi haftami noszonymi przez kobiety.
Diamenty z Afryki Południowej zyskują sławę dzięki nowym szlifom: markiza, bagieta, latawiec, czy trójkąt. Perły, odkąd użyto ich po raz pierwszy nie przestają pojawiać się wśród elity biżuterii. Wyławiane są z Zatoki Perskiej, wybrzeży Australii, Cejlonu, w dolinie Missisipi i w Szkocji. W tym okresie pojawia się nowość czarne perły przywożone z Tahiti i Panamy. Kolorowe kamienie są w obfitości używane do zdobienia diamentów, sprowadza się je z całego świata. Najbardziej popularne to różowe topazy, ametysty, szafiry, peridoty, rubiny, szmaragdy, turkusy.
Klasa rządząca, za znak swojej przynależności przyjmuje tiarę. Dokładne protokoły mówią kto i w jakim wieku może ją nosić, a także jakie mogą być jej wymiary. Bogato zdobione gwiazdami, kwiatami, skrzydłami, gałązkami oliwnymi, liśćmi akantu, kłosami zbóż, różami, stokrotkami, girlandami kwiatów oraz wstążkami, przyciągają uwagę we włosach kobiet niczym aureola. Balet Rosyjski i jego inscenizacja „Szeherezada” przyczynia się do spopularyzowania piór w nakryciach głowy. Są to głownie pióra strusi i papug. Nawet w grzebieniach i spinkach umieszcza się drogocenne kamienie i ozdoby.
Żony z dobrych domów noszą bogato zdobione naszyjniki, łańcuchy i obroże. Broszki i spinki nosi się od ramienia aż po pas. Maja one podkreślać koronkowe i delikatne gorsety pań domu. Kolczyki muszą być wiszące, ozdobione perłami, diamentami i wszechobecnymi girlandami. Klamry zapinane jak gorsety dekorują szerokie pasy zarówno z przodu jaki z tyłu. Pierścionki nosi się duże, masywne z kamieniami. Modne stają się filigranowe oprawy z platyny. Duże ozdoby projektowane są tak, aby wydawały się lekkie i delikatne. Na przyjęciach obowiązywały pierścienie z kamieniami i krzyżującymi się ramionami, noszone, tak jak i bransolety, po kilka sztuk.
Arystokratki szczyciły się nie tylko swoją biżuterią, ale także ozdobami mężów. Często wyglądali oni jak pawie, dostojnie noszące strojne spinki do krawatów. Edward VII uwielbiał modne stroje i ustanowił specjalny protokół odnośnie ubioru na swoim dworze dla mężczyzn. Spinki do mankietów zdobiono kolorowymi kamieniami jak topazy, kwarce, ametysty, granaty, odpowiednio do koloru noszonego stroju. Zegarki kieszonkowe miały koperty zdobione stosownie do okazji. Nie unikano także pierścieni z wieloma kamieniami dla mężczyzn. Często określały one przynależność do danego rodu. Popularnością wśród prezentów cieszyły się ręcznie grawerowane papierośnice ze srebra, złota, często emaliowane, wysadzane diamentami, szafirami, rubinami lub szmaragdami. Pudełka na karty do gry, buteleczki na perfumy, rączki parasoli, ramki do zdjęć, laski, zegarki, wszytko było bogato zdobione aby przyciągnąć uwagę potencjalnych nabywców.
Carl Faberge olśnił wszystkich swoimi wyrobami, emaliowanymi, grawerowanymi, zabawkami wysadzanymi drogimi kamieniami i oczywiście znanymi wszystkim zachwycającymi jajkami. Upadek epoki nastał gwałtownie wraz z zatonięciem Titanica. Wtedy to zaczęto głosić hasło równości, klas społecznych moralności oraz śmiertelności. Dwa lata później koszmar wojny był ostatnim gwoździem do trumny wspaniałej epoki.
źródło: http://www.kare.pl/Warto-wiedziec/Bizuteria-poczatek-XX-wNa innej ciekawej stronie: lnagantiques.com znajdujemy opis biżuterii edwardiańskiej. [link]
Poniżej zrzut z ciekawej galerii biżuterii edwardiańskiej na tej stronie.
Link do galerii |
Biżuteria z RMS Titanic
Z wraku RMS Titanic wydobyto też biżuterię. Poniżej ta biżuteria. Jak człowiek patrzy na te przedmioty, które tyle czasu tam były to robi się jakoś smutno. Czy nie powinny były tam zostać?
Biżuteria edwardiańska
Poniżej przykłady takiej biżuterii, ze strony New York Public Library (nypl.org). Poniżej są przykłady biżuterii z 1912 roku. Pod linkiem do tej strony są przedmioty z lat 1910 do 1920 roku. [link]
Biżuteria w filmie Titanic
Reżyser tego filmu, James Cameron bardzo dbał o przedstawienie tamtych czasów zgodnie z rzeczywistością. Dlatego pomyślałam, że warto pokazać biżuterię, która jest w tym filmie.
Królowa Aleksandra
Skoro piszę o biżuterii edwardiańskiej, to nie sposób nie wspomnieć o małżonce króla Edwarda VII. Królowa Aleksandra i cesarzowa Indii panowała od 1901 do 1910 roku. Miała piękne klejnoty. Nie będę tutaj ich opisywać, bowiem jest w Internecie wspaniała strona z królewskimi klejnotami. Tam można je zobaczyć i wiele o nich poczytać. Poniżej zrzut jednego z klejnotów królowej Aleksandry z tej strony. Ta strona to http://www.royal-magazin.de O klejnotach królowej Aleksandry [link]
Biżuteria edwardiańska
Poniżej przykłady takiej biżuterii, ze strony New York Public Library (nypl.org). Poniżej są przykłady biżuterii z 1912 roku. Pod linkiem do tej strony są przedmioty z lat 1910 do 1920 roku. [link]
Biżuteria w filmie Titanic
Reżyser tego filmu, James Cameron bardzo dbał o przedstawienie tamtych czasów zgodnie z rzeczywistością. Dlatego pomyślałam, że warto pokazać biżuterię, która jest w tym filmie.
Pierścionek zaręczynowy Rose |
Pamiętamy jak Jack patrząc na pierścionek Rose powiedział, że mógłby ją pociągnąć na dno. Czy on jest taki wielki? Jak na diament to jest wielki. Chyba to brylant. Tak patrząc na jej rękę to myślę, że on ma cztery karaty lub więcej. Biorąc pod uwagę cechę charakteru Cala jaką jest próżność, to ten diament musiał być najwyższej klasy. Poszukałam na szybko w Internecie i znalazłam diament o doskonałej jakości za prawie czterysta tysięcy dolarów.
Czy we wraku Titanica są klejnoty?
Na pokładzie C intendent MCElroy zwijał się jak w ukropie otwierając sejfy okrętowe, a tłum podróżnych głośno domagał się wydania z depozytu biżuterii, pieniędzy i innych drogocennych przedmiotów.
D.A.Butler ― Niezatapialny. Pełna historia RMS TitanicTak pisze autor książki, która jest uważana za najlepsze przedstawienie dziejów RMS Titanic. Ten sam autor podaje przykład osoby, która nie zabrała biżuterii, bo nie myślała, że statek zatonie. Mnie wydaje się, że na pewno została tam biżuteria, ale nie aż tak cenna. Bo o tej cennej byłoby głośno.
Królowa Aleksandra
Skoro piszę o biżuterii edwardiańskiej, to nie sposób nie wspomnieć o małżonce króla Edwarda VII. Królowa Aleksandra i cesarzowa Indii panowała od 1901 do 1910 roku. Miała piękne klejnoty. Nie będę tutaj ich opisywać, bowiem jest w Internecie wspaniała strona z królewskimi klejnotami. Tam można je zobaczyć i wiele o nich poczytać. Poniżej zrzut jednego z klejnotów królowej Aleksandry z tej strony. Ta strona to http://www.royal-magazin.de O klejnotach królowej Aleksandry [link]
Obrazek ze strony http://www.royal-magazin.de |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz